
Dankbaarheid & Generaties
- Carlo Hennekam
- 7 sep
- 3 minuten om te lezen
Een reflectie op de passagiers in ons leven
Grappig hoe je soms in de meest onverwachte momenten tot besef komt wat echte luxe betekent. Vaak wordt dat woord gekoppeld aan champagne, dure hotelsuites of auto’s die zo comfortabel rijden dat je de weg niet eens meer voelt. Maar hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik voel dat luxe vooral te maken heeft met dankbaarheid. Met stilstaan bij wat er ís, en dat erkennen als iets bijzonders.
Vorige week zaterdag was een grote dag: mijn dochter Steph kreeg te horen wat het geslacht van haar baby werd. Haar baby. Een nieuw leven in aantocht. Ik moet eerlijk zeggen: het geeft me een gevoel dat moeilijk in woorden te vatten is. Je weet dat er een nieuwe generatie onderweg is, en tegelijk is er het besef dat een oudere generatie onlangs is uitgestapt. Dat contrast maakt de kringloop van het leven tastbaar. Er komt iets bij, er gaat iets af. Het stemt me triest en dankbaar tegelijk.
Dankbaarheid is misschien wel het meest onderschatte ingrediënt van een luxe leven. Want wat heb je aan mooie spullen, aan reizen en aan overvloed, als je er niet écht bij stil kunt staan? Zonder dankbaarheid verandert luxe in een soort decor. Het is er, maar het raakt je niet. Terwijl het besef dat je aanwezig mag zijn in het verhaal van een nieuw kind – je eigen kleinkind – dat is onbetaalbaar.

Bijzonder, het idee dat een kind, dat nog niet eens geboren is, al zoveel plek inneemt. Deze realisatie, dat besef dat je eigenlijk alleen maar kunt beantwoorden met dankbaarheid. In de zin van: dankbaarheid dat je dit mag meemaken, dat je er nog bent, dat het leven – ondanks verlies – blijft uitdijen.
Luxury living? Ja, dat kan zitten in een penthouse of een exotische reis of leven in Spanje 😉. Maar voor mij is het nu vooral de luxe van generatie-op-generatie. Het besef dat er straks een klein mensje is dat (wellicht) mijn achternaam draagt, mijn ogen misschien, of een stukje van mijn karakter. Dat ik er straks mag zijn om die eerste keren mee te maken: het eerste lachje, de eerste stapjes, het eerste keer “opa” zeggen.
En ergens voelt dat ook als de ultieme balans: onlangs hebben wij afscheid moeten nemen van iemand die een deel van mijn leven medereiziger was, en er komt nu iemand bij die het verhaal verder zal schrijven. Het is rauw en rijk tegelijk.
Misschien is dát wel de essentie van dankbaarheid: dat je ondanks alle uitersten – verlies en nieuw begin, leegte en volheid – kunt voelen dat je een bevoorrecht mens bent. Dat het leven, met al haar bochten, nog altijd iets geeft om dankbaar voor te zijn.
Zonnige groet,
Carlo
Belangrijkste Inzichten
Echte luxe zit niet in bezit, maar in ruimte: ruimte om stil te staan, te voelen en aanwezig te zijn in het moment.
Dankbaarheid: dankbaar zijn voor zowel de blije als lastige momenten. Beide bevestigen dat je leeft!
Je bent passagier in het leven van je dierbaren en zij in dat van jou. Over een generatie of drie, vier, kom je niet meer voor in hun verhaal.
Om je reis voort te zetten en betekenisvolle veranderingen te starten, hier een boekaanbeveling en een oefening om je te helpen de eerste stap te zetten:
Life Inspiratie (boek recommendatie): Happier Now van Nataly Kogan, hier
Life Hack (oefening): De dankbaarheid-mailketting: stuur jezelf een e-mail waar je dankbaar voor bent, hier



Opmerkingen